درابدی بودن انسان
بسم الله الرحمن الرحیم
گاهی اوقات،مطالبی که بیان می شود،خاطراتی راازاساتیدبه یادانسان می آورد.هرچندازبحث خارج است،ولی بیان آن خالی ازفایده نیست؛مثلاًهمین مسئلۀ«ابدیت».حال که حرف ابدپیش آمد،به یادجناب استادعلامۀ ره افتادیم که هرگاه حرف ازابدپیش می آمد،ایشان درگون می شدند.بدانیم گه انسان ابدی است وهستیم که هستیم.
آن مردبزرگوارمی فرمود:ابددرپیش داریم،واین برهه اززمان که امتدادآن مشخص است-هرکدام ازماازالف تا یا،مسیرمشخصی داریم که تغیروتبدیل هم درآن راه نداردواین مسیرراناچاربایدطی کنیم.مادراین مسیرومسافت،خودمان رابرای ابدمی سازیم.وقت چقدرکم است؟عمرهاهم کفاف نمی دهد.فرصتهامثل ابرمی گذرد.بایدحواسمان خیلی جمع باشدوحساب نفس رابایدکشید.دریکی ازجوامع روایی نقل شده است جوانی درکوچه های کوفه،به خواندن اشعارهرزه مشغول بود.حضرت علی-علیه السلام باوی برخوردنمود.به اوفرمود:کتاب وجودخودت راداری پُرمی کنی؛این دفترالهی راباچه چیرزهایی پُرمی کنی؟بایدتوجّه کنیم که انسان باعملش وخیالش خودرامی سازد.
دفترحق است دل به حق بنگارش نیست رواپُرنقوش باطله باشد
شماعزیزان خودمطلع ومبلّغ هستیدودرمسیرانبیاودرکنارسفرۀ وحی نشسته اید.این خودنعمت عظیمی است.لطف خدا،شامل حال ماشده که به حمدالله مابابهترین کتاب دربهترین شهرروی زمین زندگی می کنیم.«ذلک فصل الله یؤتیه من یشاء سورۀ جمعه آیۀ چهار»چقدربایدقدرش رابدانیم وذهن خودراپاک گردانیم.چقدربایداوقات خودمان رامواظبت کنیم وبرای خودمان برنامه داشته باشیم ودربرنامه ریزی دقت کافی نماییم وبایدیک تصمیم کلی بگیریم وازعادت به درآییم؛شب وروزمان راآن طورکه همه می گذرانند،نگذرانیم .
درآخرجلی سوم وافی،روایتی نقل شده که:اصحاب که برای نمازصبح می آمدند،حضرت رسول-صلی الله علیه وآله-سؤال می فرمودند:چه خبرخوشی دارید؟ازشبتان بگوییدکه چه مبشراتی دارید؟ازسحری که داشتید،بیداری خوبی که داشتید؟چراهمه اش درخواب؟اگرمواظب باشید،جناب عالی راطوری طراحی کرده اندوطوری ساخته اندکه هم درخواب وهم دربیداری،بتوانی شکارکنی.
بایددردداشت.اگردردباشددنبال طبیب می رویم؛مثل درددندان که نیمه شب ماراازخواب بیدلرمی کندوسراغ طبیب می فرستد.درمی زنی،جناب دکترخواب است.می گویی خواب باشد،اوربیدارکنید.دردفشارآورده است.ماحرف می زنیم ؛ولی دردش رانداریم.غرض، حضرت فرمودند:مبشراتی دارید(به تعبیربنده)یاهمان طورکه حیوانات ،شتروگوسفندان راآب وعلف داده ایدودرطویله خوابیدند،شماهم!یااین که سحری داشته اید؛بیداری داشته اید؛حالی داشته اید.
شب مردان خداروزجهان افروز است روزشان رابه حقیقت شب ظلمانی نیست
این کتب،این درس وبحث هاوآنچه می خوانیم،همه اینهامعدّات هستند،مثل استادوچون استادمعداست شاگردهاهی ازاستادبالا می زنند.تنها علّت تامه است مه محال است معلول ازآن بالاتربرود.یک وقت برای دوستان«طهارت الاعراق»می گفتیم،عرض کردم:این قرآن شریف تقویم روزانه شماباشد.اگرتاریخ رافراموش کردی که امروز چندم ماه است،قرآن نشانه باشد.شب وروزیک جزء ازآن رابخوانیم؛مثلاًامروزبیست وپنج ماه است ومابیست وپنج جزء ازآن راخوانده باشیم.ماآن همه حرف می زنیم،آمدو شدداریم،الی ماشاء الله،ولی قرآن که هم کلام خدااست هم معاداست؛چرانخوانیم؟«القرآن مأدبة الله»حضرت رسول-صلی الله علیه وآله-فرمود:قرآن سفرۀ الهی است که همه چیزدرآن است.خورنده لازم است وشجرۀ طوبی که تمثّل پیداکند،برگشت به قرآن داردکه«أَصلُها ثابِتٌ وَفَرعُهافِي السَّماءِ تُؤتي أُکُلَهاکُلَّ حِینٍ بِإِذنِ ربِّها سورۀ ابراهیم آیه بیست وپنج».آن ابتداکه ما«اشارات»راشرع کردیم،گفتیم:کاری راباقرآن شروع کنید،ابتدالغات قرآن راواصول کلمات راوبعدبه مراحل بعدی؛نمی دانم آقایان چقدرکارکردند. والسلام
مـــــــــــــــــــــــشـکات ولایت http://www.meshkatehvelayat.com
نظرات شما عزیزان: